de deelnemers aan de vele economische discussies tegenwoordig
doen me nooit aan de termen links-rechts denken
of aan de nog veel meer problematische labels progressief-conservatief
ik zie steevast keynes- of schumpeter-adepten
de keynesianen blijven in de overgrote meerderheid
hun aanbevelingen:
de overheid mag niet te veel besparen omdat dat zou leiden tot recessie
(5% overheidstekort om 1% groei te bewerkstelligen is gangbaar)
er moet een grote bazooka met overheidsgeld komen
de ecb moet zijn rol van lender of last resort gaan spelen
en de markten overspoelen met geld
- lees: geld bijdrukken met financiele high tech
de roep om schumpeters creative destructie klinkt veel minder
ideeen lijken weinig voorhanden
ik bevind me in het schumpeter-kamp
ik vind zijn leer intellectueel eerlijker
al is dit slechts een ondergeschikte reden
juister:
ook al leven we in een tijd van snelle veranderingen
bijvoorbeeld nokia was twee jaar terug nog de voornaamste producent van premium gsm-toestellen
toch raak ik verveeld
en gaat het mij allemaal niet snel genoeg
op het moment dat gaddafi gevat werd, had ik al mentaal al lang van libie weggezapt
ik wil elke dag grote creatief destructieve initiatieven zien
want de verzorgingsstaat is ongeveer het saaiste wat de geschiedenis ooit voortbracht
na een halve eeuw inspireert ze niemand nog
zijn er nog die met mij gaan lijken op de meute jonge honden
die hoopten op de eerste wereldoorlog?
ondertussen geschiedt er destructie in zuid-europa
hoogopgeleide jongeren uit italie, portugal en griekenland komen naar noord-europa
tel ze in parijs, tel ze in londen, tel ze in het ruhrgebied
en de nederlandse bevolkingsstatistieken houden rekening met hun komst
(vlaamsgezinden declareren de Gouw met regelmaat tot topregio, al lijken hoogopgeleiden elders in Europa daarvan nog niet doordrongen - ik wijk af)
mensen met ervaring uit het noorden
zouden daar moeten helpen
de zaken iets meer op orde te brengen
in de vs zijn er al 300 schooldistricten waar geen 5 dagen op 5 meer lesgegeven wordt
dat is evenmin het soort creatieve destructie dat ons voorstaat
misschien toch maar even soldaten tellen daar
intussen blijft het wachten
op de grote "heterodoxe economist"
